நம் வீட்டுச் சுவர்களில்
படிந்திருக்கும் அழுக்குகளில்
மறைந்திருக்கும்
கரும் புள்ளிகளில்
வாசம் செய்கின்றன
உன் வார்த்தைகள்
வண்ணம் பூசிப்
பிரவேசம் செய்த ஒரு
புதிய நாளில் உன்னை
மார் சுமந்து உள்
நுழைந்தேன் நான்
பார்க்கப் பார்க்க உருமாறி
வளர்ந்த நீ
உளம் மாறியும்
வளர்ந்திருக்கிறாய்
உன்னில் தெறித்தெழுந்த
சுடுசொற்களையெல்லாம்
என்னைச் சுமக்க வைத்தாய்
சுமப்பதே சுகம்தானே
தடம்
பிறழ வைத்த பெருமை
உனக்கே உண்டு
கையில் சுற்றிய பம்பரம்
ககனத்தில் விடப்பட்ட காலை
உலகம் உன்னைச்
சமன் செய்யும்
ஆயினும்
இந்தச் சுவாகளின்
ஈசான மூலைகளில்
எதிரொலிக்கின்றன உன்
நெருப்புச் சொற்கள்!
----------
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக